قدس آنلاین –گروه استانها-حسین سپاهی: این روزها کشاورزان روستای بوئینگ که  روستایی از توابع بخش جازموریان شهرستان رودبار جنوب در استان کرمان است حال و روز خوبی ندارند. محصولات کشاورزیشان را برداشت کرده اند و دریغ از حامی و خریداری که از آنها حمایت کند. خبرنگار قدس آنلاین در مسیر کرمان به ایرانشهر  با چندنفر از کشاورزان روستای بوئینگ به صحبت نشست. این کشاورزان چندین هکتار از محصولاتشان روی دستشان مانده است.

فیروز عاشوری یکی از کشاورزان بوئینگ در گفتگویی با خبرنگار ما گفت: بیست سال است که  به کار کشاورزی مشغول هستم  و ۳۰۰ هکتار از زمین های بوئینگ به محصول هندوانه اختصاص یافته است که متاسفانه بعلت عدم حمایت دولت و عدم خرید روی دست کشاورزان مانده است.

وی افزود: علی رغم اطلاع رسانی که در زمینه این مشکل شده اما همچنان از سوی مسئولان بدون جواب مانده که در نهایت به دلیل عدم حمایت، ما کشاورزان دچار ضرر مالی بسیاری شده و انگیزه خود را از دست داده ایم.

وی اضافه کرد: عدم مدیریت یکپارچه زنجیره تولید و نبودن بازار مناسب محصولات کشاورزی به رغم تولید مناسب، مشکلات زیادی را برای این بخش به وجود آورده است.

عاشوری با بیان این که در کشور  با محدودیت منابع زیرزمینی آب مواجه هستیم تاکید کرد: عدم حمایت از چرخه تولید  و نبود بازار مناسب و هدررفت آب و از دست دادن سرمایه، کشاورزان را با مشکلات  زیادی  مواجه کرده است.

 عاشوری گفت: هزینه  ارسال  هر تن هندوانه به شهر هایی همچون شلمچه ۳۰۰هزار تومان  است که  این هزینه را باید خود کشاورزان متحمل شوند.

وی تصریح کرد: بدلیل  نبود بازار مناسب مجبوریم  هندوانه ای که با هزاران زحمت تولید کرده ایم را  کیلویی ۱۰۰تومان بفروش برسانیم که این امر سودی برای ما کشاورزان نداشته  و فروشندگان در بازار هندوانه را حداقل کیلویی ۵۰۰ تومان می فروشند  که تمام سود در جیب دلالان  می رود و ما از  زحمات خود چیزی جز ضرر نمی بینیم.

عاشوری گفت : دیگر ، کشاورزان بوئینگی انگیزه ای  برای کشاورزی ندارند ومجبورند برای بدهی که بابت ضررهایی که دیده اند  به کار گازوئیل کشی  و... روی آورند  چون اکثرا  مبالغی که صرف  تولیدات کشاورزی  داشته اند  بدهی بوده  و در قبال آن  مجبور به دادن چک شده اند  که متاسفانه  با  این ضررها  نمی توانند  بدهی خود را بپردازند. حتی  افرادی هستند که بدلیل  غصه زیاد بدهی و روی دست ماندن  محصولشان سکته کرده و در بستر بیماری اند.

وی افزود:چهار هکتار از زمین هایم را به کاشت گوجه اختصاص داده ام  و حال که  به مرحله برداشت رسیده ام  این محصول روی دستمان مانده است.

وی گفت: در بازار گوجه کیلویی ۱۰۰۰ و یا ۲۰۰۰تومان بفروش می رسد، سالها قبل  کارخانه رب گوجه، محصول ما را زیر قیمت کیلویی ۲۰۰تومان خریداری می کرد و بازهم ضرری برای ما بود با اینکه کرایه بردن به کارخانه را خودمان می دادیم  ولی به هرحال بفرش می رسید اما متاسفانه در حال حاضر کارخانه  دیگر محصول ما را خریداری نمی کند  و حدود پنجاه الی شصت تن گوجه روی دستمان مانده است.

این کشاورز بوئینگی بیان می دارد: ما برای کاشت محصولات با چندین کارگر به صورت شراکتی قرارداد می بندیم که سود حاصل از زحمت مان را اول هزینه هایی که بابت بذر، لوله و... با یکدیگر  تقسیم  کنیم و اگر ضرر کردیم  همه ما  این ضرر را متحمل می شویم .

وی گفت : تاکنون هیچ مسوول و حتی خبرنگاری برای  انعکاس مشکلمان به این روستا نیامده است. امید می رود با این گزارش از سوی قدس آنلاین  این مشکل  هرچه سریعتر به گوش مسوولان برسد و شاهد ازبین رفتن  محصول و ضررمان نباشیم.

کشاورزان از دولت  طلب حمایت دارند

مجتبی رضا پور یکی دیگر از کشاورزان بوئینگ گفت: کاشت  چندین هکتاری هندوانه  به ما  کشاورزان بوئینگی ضرر زیادی زده است. کشاورزان چند سال است که محصولاتی مانند گوجه، خیار و هندوانه می‌کارند، اما در نهایت جز ضرر حاصلی نمی‌بینند.

وی افزود:  هر تریلی کود مرغ به مبلغ ۱۲ میلیون تومان ،کود شیمیایی هر ۵۰ کیلو را ۵۵ هزار تومان،هر ۱۰۰ گرم بذر را ۱۷۰ هزار تومان  ، هر ۱۰۰ متر لوله  آبرسانی را به مبلغ ۵۰۰ هزار تومان و لوله قطره ای را  ۹۵ هزار تومان حساب می کنند که  با این همه  هزینه  ضرر زیادی به ما وارد شده است و تمام محصولمان روی دستمان مانده و  فریادرسی نیست وحتی دولت  ما را حمایت نمی کند.

وی گفت: مانده ایم که  این همه هزینه و بدهی را  از چه طریقی به طلبکاران پرداخت کنیم  و جز خداوند  هیچ امیدی  نداریم.

 محصولات ما روی زمین مانده است

یعقوب محمدی یکی دیگر از کارگران گفت: دولت قول حمایت به کشاورزان را می داد تولید کنید حمایت تان می کنیم؛ ما تولید کردیم اما محصولات ما روی زمین و تنها بدهکاری‌های ما بجا مانده است.

وی افزود: ما کشاورزان از دولت  تقاضا داریم محصولات ما را خریداری کند و نگذارد محصولمان  از بین برود و  ما بمانیم و یک دنیا بدهی.

مصطفی رضا پور از دیگر کارگران بوئینگ عنوان کرد: عمر محصولاتمان  فرصت برای نامه  نویسی و این اداره به آن اداره را نمی دهد و باید اقدام سریع و جدی در این خصوص انجام شود چراکه چندین ماه است که تلاش کرده ایم تا محصولاتمان را به نتیجه و ثمر برسانیم اما متاسفانه با این وضعیت مواجه شدیم.

وی گفت :کجایند آن مسؤولانی که دم از اشتغال ، حمایت و کار افرینی می زدند ، امروز ما  جلوی چشم خود شاهد از بین رفتن تلاش چندین ماهه  خود هستیم مانده ایم با دنیایی بدهی،  از نان شبمان زده ایم تا این محصولات را به امید اندک سودی برای امرار معاش خود و خانواده هایمان  به ثمر برسانیم ولی کسی حتی سراغشان را نمی‌گیرد وچه سخت است  حاصل دسترنجی که  با زحمت  تولید کرده ایم جلوی چشممان در حال از بین رفتن و خراب شدن است.

این کشاورزان بوئینگ با دلی پردرد و اضطرابی بابت بدهکاری هایشان از  مسوولین  و دولت تقاضای کمک دارند ، تا هرچه سریعتر قبل از اینکه محصولشان از بین برود آن را به قیمت روز خریداری نمایند.

بوئینگ، روستایی از توابع بخش جازموریان شهرستان رودبار جنوب در استان کرمان است.